Nie pytaj

Czego się boję
Proszę nie pytaj
I tak wiesz zbyt wiele
W tym dzikim lęku jestem ukryta
Kocham za dwoje
Miłością się podzielę

Na kogo czekam
Nie trudno zgadnąć
Tego Ci mówić nie muszę
Niebawem wspomnienia z sił opadną
Tęsknię za dwoje
A jedną mam duszę

Czego mi brak
Jest tego za dużo
Szczęścia nigdy dosyć
Chwile bez ciebie piekielnie się dłużą
Nie potrafię wiele
Ale umiem prosić

szybcia

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2012-12-14 16:58

Komentarz autora:

Strona glówna

< szybcia >

wiersze >

kazap57 | 2012-12-15 19:55 |

nie pytam czytam....

roman | 2012-12-15 18:49 |

pięknie,

ewita | 2012-12-15 09:31 |

wiersz rozmowa...piękny i bliski..rozumiem tak dobrze...pozdrawiam

Irmmelin | 2012-12-14 22:50 |

Moja ulubiona strofa? Pierwsza. i druga. i trzecia...:)

jessika | 2012-12-14 19:57 |

Kocham za dwoje... piękny wiersz

MarkTom | 2012-12-14 19:08 |

Tęsknota potrafi zdominować do kresu sił...i jak żyć a jednak dalej trzeba życ.Piękny wiersz.Pozdrawiam Marek

Gaia | 2012-12-14 18:54 |

Wspomnienia co z sił opadają i to wyznanie że mimo że niewiele umiesz to prosić potrafić urzekają.... Cudny wiersz, tętniący emocjami, niespokojnym pięknem... 6 :)

Brak komentarzy