ślepa miłość

objął ją gorącym pocałunkiem
zadrżała łza na rzęsie
co było trucizną
zamknął w skorupie
a ból przykryła fala uniesień

ucałował w czułych ramionach
skurczyła się na jego piersi
ufna jak dziecko
jak sarna spłoszona
czuła że razem będą silniejsi


a potem słońce zabrał ze sobą
skostniała jej dusza
w lodowej tęsknocie
zostawił niebo pokryte żałobą
i oczy zamknięte w gorącej ślepocie

szybcia