Słowa nie dają Miłości - 113

Słowa nie dają Miłości. Słowa to nie Miłość. To My Jesteśmy Miłością, Jednocząc się z Sobą i z BOGIEM – 113

W Świetle spływającym; w Serca Nasze,
Z Kanionów Wodospadu Gwiezdnego.
Przypływ Myśli o Istocie Dobra,
Kojarzę z Tobą i ludźmi pokrewnych,
Mi Dusz, a przyjaznych Uczuć Strumień,
Nade wszystko cenić będę sobie po kres Czasu.
W ciemności czy w mroku, nocą czy dniem;
Skrywam w głębi Duszy nadzieje płonną.
Na świat Miłości, gdzie nie istnieje gniew,
Więc zwracam się z prośbą do Was,
Do nadludzkości Twojej początków.
Bo co wyróżnia Nas, z pośród
Istnień, otaczających świat milionów;
Skrywamy we wnętrzu pod nazwą Miłości.
Nie twierdzić jest Moim zadaniem,
Iż ludzkość Dobroci nie posiada.
Oni po prostu nie potrafią wyzwolić Jej,
Aby otoczyć sobą bliźnich Tego świata.
Pomóżmy Im kochać, nauczmy w siebie Wiary.
Jesteśmy bowiem tacy sami, czyż to nie prawda?
Ku nieboskłonu, gdy zwracasz głowę,
Myśl z Tobą będzie jedna, jedyna;
Że Jesteś Miłością od zawsze i po wieki.
O tym Proszę, nie zapominaj; kiedy będziesz
Dzielić życie z osobą Twej Duszy Pokrewności.
Gdyż Miłość w Was zapłonie, wówczas
Gdy zbliżać do siebie będziecie dłonie.
I złączycie Je na kobiercu w bieli,
Składając sobie dozgonną obietnicę;
Pomyślcie również o ludziach, by Miłość
Waszą na nich też skierować.
Połączyć się z Kosmosem, w Miłości i cierpieniu.
Z sobą nawzajem, z BOGIEM I MIŁOŚCIĄ.

Biegnij ścieżką wąską, do szczęścia doliny. Zabierz z sobą bliźnich, okazując Im słowo troski i nie wypominając winy. W szczęściu bowiem Jesteśmy jednością. Pamiętaj Me słowa i kieruj się w Miłość.

Malec; od godziny 10-53 do 11-45, dnia 17 czerwca 1999 roku; Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: (chwilowo brak)


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla

krisov333