Nieustannie się duszę, przeżywam katusze Tarczę w boju skruszę, nędzników diabła wzruszę! Bóg powiedział mi, że muszę czujną dzierżyć kuszę Aż śmiercią się zakrztuszę ojczyznę snem opruszę Pod niebem posadzą mi gruszę, u cienia jej skrzydła osuszę zaświatów fundament poruszę a pókim żywa, pierza nie puszę!
Lidia_Wiktoria
