| Gaia | 2012-12-22 12:15 | |
| Te słowa jak ostrza, przeszywają na wskroś... zostawiając tylko niemoc dotyku. Wciąż czytam... :) |
|
| ewita | 2012-12-21 10:07 | |
| Nie mogłam przestać czytać....wchodzi w duszę...pozdrawiam |
|
| kazap57 | 2012-12-20 22:55 | |
| twój wiersz wart jest tytułu,bardzo wyrazista dwuczłonowa miniatura |
|
| Magdis | 2012-12-20 22:32 | |
| Ehhhh ta Twoja seria...:) Mocny jest, lubię Cię w takim wydaniu. ,,Dotknij mnie ręką skutą lodem" i już wiem, że ciężko będzie mi się oderwać. |
|
| Irmmelin | 2012-12-20 18:58 | |
| Dzięki Panowie:) cieszę się, że podobało się i wywołało jakąś reakcję:) |
|
| MarkTom | 2012-12-20 18:49 | |
| Dziwne, że zmysł dotyku, nieskończenie mniej ceniony przez ludzi niż wzrok, w krytycznych chwilach tworzy główną, jeśli nie jedyną więź między nami a rzeczywistością.Pozdrawiam w ten grudniowy wieczór.Moc życzeń Świątecznych posyłam.Marek |
|
| Michal76 | 2012-12-20 17:45 | |
| Bardzo szczery, głęboki, poruszający do szpiku kości wiersz. |
|
Brak komentarzy
|
