Widzę...
to już koniec
brakuje mi sił
by prosić, błagać…
udowadniać po raz kolejny
czystość swoich intencji
wybielam przeszłość
kiedy najlepsze wspomnienia
sprawiają już ból
bezpowrotnego przemijania…
jak daleko do słońca?
Twoje lepsze samopoczucie
moje poczucie porażki
niech tak będzie
zawsze jednak będę gotowy
rzucić wszystko
by tysiąc kilometrów przemierzyć piechotą
gdy będziesz
chociażby smutny
ludzie zazwyczaj pamiętają złe rzeczy
o dobrych szybko zapominają…
Adnotacje
|