Jesień budzi zimę

smutne drzewo szumi
gubi złote listki
wiatr jakiś niewieści
rozwesela wszystkich

ptaki już gotowe
wśród bezlistnych gajów
dziś wyruszą w drogę
do ciepłego kraju

jesień szaty ścieli
pieśni swoje nuci
gdy nastanie zima
krajobraz odwróci

sikorka w parapet
ponownie zastuka
ukroję słoninki
przecież to nie sztuka

przeczekam zamiecie
bieli śnieżnej szadź
wiosna kiedyś wstanie
zima pójdzie spać

Aby do wiosny !