SENS ŻYCIA

Szukałam sensu życia..
Przyglądałam się ludziom z ukrycia.
Kroczyłam różnymi drogami-
tymi asfaltowymi ze światłami oraz łąkami,
które otoczone są drzewami.

Na drogach asfaltowych nowych ludzi wciąż mijałam..
Stałam z nimi na pasach lecz ich nie znałam..
Wszyscy się spieszyli,
biegali i ze sobą nie rozmawiali,
bo stracić czas się bali..

Na mej drugiej drodze pośród traw i kamieni byli tacy jak ja- ludzie asfaltowym życiem przerażeni .
My się nie śpieszymy, nie biegniemy.
Przystajemy przy strumyku,
skale i śmiejemy się stale.

To jest życia sens:
PODZIWIAJ PIĘKNO I SIĘ NIM CIESZ...

EDZIK