a ja

mimo wszystko nie wierzę - nie wierzę
w gusła i zabobony ani trzynastki
trzynaście lat nieszczęść
o podłogę lustro roztrzaskam
daj Pani więcej cierpliwości

w przegrane życie na loterii losu
ujmę na przekór wszystkiemu odwagi
by dodać uśmiech ze sporą dawką miłości
tupnę nogą by kruka odgonić
z nadzieją i miłością proszę - proszę
daj Panie więcej cierpliwości

z czarną wdową zatańczę śmiało
i wygram wygram walkę o to co kocham
nie bacząc na wyroki Boskie
wierząc że masz i tak łaskawe oko
pełne dobroci i miłości
daj Panie więcej cierpliwości

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2012-12-29 16:43

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2012-12-30 20:54 |

Ewo pełni wiary i spokoju przy spotkaniu - nie kazdy to posiada - TY tak

Conte | 2012-12-30 14:15 |

Potrzeba Ewo odwagi a nie wszyscy ją mają:) pięknie napisane...jak zwykle.pozdrawiam

roman | 2012-12-29 19:32 |

pięknie piszesz, pozdrawiam

szybcia | 2012-12-29 18:59 |

piękny wiersz-wyznanie wiary- a co do zabobonów,na wszelki wypadek staram się nie tłuc luster:)

supermassive | 2012-12-29 18:54 |

Napawa optymizmem:) najważniejsze to przecież walczyc i się nie poddawać! 5+++

szmaragd | 2012-12-29 18:50 |

świetny :)

ewita | 2012-12-29 18:41 |

czy wszystkie Ewy tak mają????...przekora i przekora...wiersz super ...pozdrawiam

jessika | 2012-12-29 17:08 |

super pomysł na wiersz :D świetny 6+

Brak komentarzy