Mówisz że kochasz róże

bo przypominają życie
i ja wolę me malwy, bo kiedy w rozkwicie
równie piękne jak róże, a kolców nie mają
i rąk nie poranią co je dotykają

Każdy kwiat życia obrazem, nawet ten nad rowem
każdy kiedyś kwitnie, pięknem kusi pszczołe
trzmiela grubego, pięknego w kolory motyla
jakby chciał a powiedzieć...
„niech mnie pan zapyla”

I wdzięczy się swym pięknem i kusi zapachem
urok swój roztacza jak piękna kobieta
co spragniona miłości swojego kochanka
w suknię swa najpiękniejszą
wystrojona czeka

A gdy czas jego mija, to więdnąć zaczyna
traci zapach swój cudny i urodę traci
płatki kiedyś tak cudne – dziś gubi obficie
bo przeminął czas jego, innych teraz pora
wiec więdnie i umiera, tak jak nasze
życie.

Eryk Maver