Jej początek

zrodzona w duszy
blaskiem zakiełkowała
w zapomnianej ciemności
ciszę przerwał głos
rozlegający się z wnętrza
wegetujący organizm
poczuł przypływ siły
ujrzał nieznane marzenia
uwierzył w niemożliwe
nierealne zaistniało
wyrosło rośliną życia
delikatna niczym krople rosy
ciepła jak łyk kawy

otworzyła serce szeroko
polne kwiaty rozsypała
wodospad zaprosiła do siebie
aby wypłukał smutek
czas w drogę odprawiła
aby nie odmierzał szczęścia
wydala soczyste owoce
dając im siebie

13.03 – 14.03.2008.

kazap57

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2013-01-05 16:12

Komentarz autora:

Strona glówna

< kazap57 >

< wiersze >

kazap57 | 2013-01-05 20:25 |

dziękowności

ewita | 2013-01-05 18:41 |

piękna jest Twoja wizja rodzącej się miłości...

kazap57 | 2013-01-05 17:55 |

Gaia - dziękuje za twój bardzo barwny i sugestywny komentarz

Gaia | 2013-01-05 17:52 |

tak swe początki tylko miłość znaczy i choć nieśmiało pączki rozchyla, to pełnią istnienia daje siłę życia, zmieniając jego koloryt... pięknie napisane :)

kazap57 | 2013-01-05 17:43 |

dziękuję

szmaragd | 2013-01-05 17:33 |

piękne rozkwitły twoje słowa

kazap57 | 2013-01-05 17:14 |

Conte dziękuję za ciepłe słowa, Romku tak z reguły początki są niesamowite

roman | 2013-01-05 17:12 |

ładny był ten początek :)

Conte | 2013-01-05 17:01 |

Twoje wiersze z niejednym wodospadem teczę wymalowały piękną...unosząc słowa niczym kropelki deszczu wspomnień

Brak komentarzy