Taki dziwny galimatias...

słyszę cię w potoku rwącym
co skały pieści
przenosząc drobiny uśmiechu

w śpiewie wiatru
też słyszę
myśli niesione pośpiesznie

jaka dziwna ta chwila
pociech sto daje i odbiera
czekając w progu

na więcej

2.01.2013.

Gaia

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-01-05 17:14

Komentarz autora:

Strona glówna

< Gaia >

wiersze >

Izabela | 2013-01-22 15:36 |

Prawdziwa poetka z ciebie

ewita | 2013-01-05 18:47 |

tak Beato...podoba mi się Twoja teoria galimatiasu....

Conte | 2013-01-05 17:37 |

Na podstawie Twojego wiersa zapoczatkujemy nową teorię ...teorię galimatiasu:))jak zwykle pięknie napisane Beatko

szmaragd | 2013-01-05 17:36 |

jak w życiu .....

kazap57 | 2013-01-05 17:26 |

dziwny jak życie, nasłuchujesz oczekując i tęskniąc, pocieszenia dotyku wiatru i zachodzącej czerwonej kuli - wypatrujesz na chwile spełnienia

Brak komentarzy