Życie graniczy z ciszą



Wyz­naczasz granice
bym nie dot­knęła zbyt głęboko
spo­koju twe­go bycia

nie za­ryso­wała ciszy czte­rech ścian
ob­cym układem
na li­nii zna­nych kroków

roz­ba­wionym wzrokiem
pat­rzysz na mnie z daleka
jak na małego kota

jak­bym tyl­ko iluzją była
kap­ryśnym kwiatem jed­nej nocy
zbyt ko­loro­wym snem

a ja wzniecam być może
wy­palo­ny ogień
jak­by od te­go za­leżało czy­jeś życie

a nie moje


7.01.2012.


Gaia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-01-09 10:11
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Gaia > < wiersze >
Gaia | 2013-01-09 18:06 |
Jest taka część w człowieku, która wiedzie i bez względu na koszty, cierpienie i ból, dłonie wyciąga na wszystko jedno, nie patrząc co potem.. Dziękuję Wam za obecność i słowa :)
kazap57 | 2013-01-09 12:38 |
granice obcowania ograniczone ścianami, iluzja sen i marzenia, a po przebudzeniu szarość i ....zamyśliłem się zanurzony w twoje wersy
supermassive | 2013-01-09 12:37 |
z twoich wersów wyłania się dobro i gotowość do poświęcenia, piękny, daje do myślenia
Michal76 | 2013-01-09 10:42 |
Piękny, zakończenie wyłania się jak głęboka prawda i skłania do refleksji.
Conte | 2013-01-09 10:29 |
Człowiek często się poświęca ratując życie innym lecz czy warto?
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się