tu i teraz

nauczyłem się przegrywać własne marzenia
a czas
niewdzięcznik co dzień dobijał bezsensownością
dopóki sam nie poczuł
o wiele razy za mało jak bardzo skaleczył
dlatego tu jest zbyt chłodno
tak naprawdę to mój początek po rozstaniach


światło niesione falą słońca
strumieniem promienia
biegnie w mym kierunku
od strony okna
zwykle te miejsca są puste


od dziś
kiedy już wiem że serce bije jak należy
przez ocean wyobrażni
widzę przyszłość
odnajdując pragnienie w ustach kobiety

hakaan