Wzrok czasu

VII - Cykl Dokąd idziesz
cz. IV - Kres wędrówki




pozostały tylko wspomnienia
do których powracasz
jak bumerang
prześwietlasz wzrokiem przeżyte lata
przechodząc jak laser przez metal
grzebiesz w pamięci życia
jak w kartach historii
to jak powieść zapisanych chwil
aby tylko nie utracić
a jeśli możliwe zatrzymać

niestety minione juz nie powróci
z wydarzeń pozostały ślady
w niejednym sercu był talizmanem
w innym żrącą łzą

słoneczny skwar wypalił bystrość
kocią zwinność zabrał reumatyzm
szybkość myślenia zaprószył czas
wysuszył chłód odwodnił
pozostały wspomnienia
choć pamięć zawodzi

dziś przygarbiona postać
podąża już nie tak dostojnie
przygnieciony ciężarem zmęczony
siada na pobliskiej ławce
i jak niegdyś przed laty
tym razem po dłuższym odpoczynku
udaje się w dalszą drogę
już nie schodami - w górę
lecz powoli w dół





08.02.1980.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-01-17 18:00
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2013-01-20 13:31 |
o tak bardzo mądre slowa
Gaia | 2013-01-19 21:28 |
hm... tyle w nas życia, ile nadziei na jutro. Na retrospekcję zawsze jeszcze przyjdzie czas i nie ma go po co wyprzedzać... Tak myślę i kropka :)
kazap57 | 2013-01-18 13:09 |
Michał dzięki - jak cale nasze życie
Michal76 | 2013-01-18 10:53 |
Bardzo refleksyjny, przejmujący wiersz.
kazap57 | 2013-01-17 19:41 |
a jeśli chodzi o to - to tak.
roman | 2013-01-17 19:31 |
W rozumieniu pogody ducha rzecz jasna o zawałach i innych tego typu sprawach nie myślę :)
kazap57 | 2013-01-17 19:26 |
niestety nie do konca
roman | 2013-01-17 19:19 |
ale serce nadal młode :), pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się