wolność

pociemniało niebo
przygasł słońca blask
na rozstaju dróg krzyż
zapłakał krwawymi łzami

tak dużo zła

ścieżką donikąd
podążamy co dnia wyklęci
złaknieni ofiary życia
sycąc swój ból ich strachem
poniżenie siłą trwania
narkotycznej ułudy

jak smakuje karmazyn

to tyko gra
stawką świt jutra
krótka chwila wolności
bezkresna swoboda lotu
w blasku pierwszych
promieni słońca

Adamo70