W wodnej otchłani

Błękitne niebo, nad jeziorem cierpienia
łzy rozpaczy niewidzialne w wodnej otchłani
ostatni oddech wśród bólu
i ciemność powoli odcinająca od światła
ruch dłonią, ciche błaganie o pomoc
pomoc, której nigdy nie będzie
za późno na krzyk
zimna tafla zakrywa świat
powietrze znika na zawsze
nie ma ratunku
jeden krok i usłyszysz dzwony piekielne
jeden ruch i zimne ręce zacisną swe kajdany
śmierć w wodnej otchłani
miała być tylko zabawą.

Kathleen