najtrudniej sobie



pogrążona w ciemności
zaplątałam się w pajęczą sieć
przenika mnie cień

naznosiłam kamieni
więc się potknęłam
nie dziwi nic

znowu dała znać o sobie
druga strona mojej duszy
mam co posiałam

rozpacz i zwątpienie
wzięły mnie pod rękę
ze smutkiem mi do twarzy


Beti

Średnia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2006-02-03 22:07
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Beti > wiersze >
Beti | 2006-02-05 22:31 |
w kołnierz wtulam twarz chowam sie przed miastem..jego cienie żłobiš w mojej twarzy wšwóz..trzeszczy jak ułamek szkła moj codzienny niepokój jak wydostać się z cienia..może wtedy? A.K. pozdr.
Yenna | 2006-02-05 16:03 |
nie smuć się, z tym nikomu nie jest do twarzy
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się