i mówię dość

kroplami złączonymi w uścisku
płynę po krawędzi nieba

wysychając powoli

w błękit schowane oczy
pod powiekami wiatru
tańczą porywane oddechy
w gorących uniesieniach

usta zanurzone w czerwieni
delikatnie muskają makowe płatki

tylko ręce otwarte błądzą
po widnokręgu prosząc o więcej

Beti