Dar przyrody

siedzimy na ławce w cieniu drzew
wtuleni czując oddechy
z fascynacją wsłuchani w ptaków śpiew
pośród szumiących traw
patrzymy w blask swoich oczu
karmimy serca wzajemnym uczuciem
zapisujemy obraz w pamięci

obok przechodzący ludzie
kiwają głowami z uśmiechem
patrząc w naszą stronę
my na ławce w radosnym geście
odwzajemniamy machając ręką
drzewa pochylają gałęzie
kołysząc się lekko na wietrze
muskają nasze rozpalone policzki
nawet wróbel w poczuciu bezpieczeństwa
sfrunął z góry siadając na ławce
swoim szczebiotem przywołały inne ptaki

i my na ławce przytuleni do siebie
patrzymy na otaczające nas piękno
wyczuwamy muzykę naszych serc
wiatr ustał ptaki odleciały w cichym locie
zapadł wieczór my zauroczeni darami
siedzimy na ławce trzymając swoje dłonie
serca wypełnione płonącym uczuciem
wokoło cisza i spokój i tylko my
na ławce pośród przyrody
tonącej w zieleni
i zapadającej nocy

13.05.2003.