Pogłos Trzeci - Starzec

Szeptem migoczące fale
o barwie księżyca w nowiu
wyplątały mnie z ciasnych objęć
kokonu przędzonego wizją

wytrąciwszy się z odrętwienia
lśniące mrocznym onyksem źrenice
chłonęły tajemnicze opowieści
wędrujących świateł

na samotnym skjerze pośród głębin
otulonym oparami perłowej masy
trwał w bezruchu wysoki Starzec
wypatrując widnokręgu skrytego
za ciężką mgłą

w jego czerstwych sinych dłoniach
wzniesionych ponad zmąconym czołem
tlił się płochliwy okruch ametystu
nieznanym mi dotąd odcieniem
fioletu

na zaklętych w kamieniu wargach
odnalazłam pradawne zaklęcie

serce kryształu trysnęło blaskiem
rozświetlając ponure wybrzeża
zwróciłam się ku mieniącym
kresom mego widzenia

mgła sunęła z wolna po lustrze
odkrywając nieznane

Xii