Życie człowieka

Urodzić się przed obliczem Boga,
i ku jego twarzy odejść.
Te uczucie dotknie nawet wroga,
którego dusza potrafi uwieść.

Patrzeć bez żalu na śmierć bliskiego,
choć wokół trumny wszyscy płaczą.
Nie okazywać serca żadnego,
chociaż dwa serca w środku majaczą.

Nikt się nie liczy ze zdaniem innych,
i wciąż sposobu ucieczki szuka.
Udaje zawsze, że nie widzi winnych,
nigdy nie liczy na swego druha.

Egoizm ludzi odbiera mowę,
gdyż on czasami zabić potrafi.
Bo jest najprościej splunąć na wdowę,
nie wiedząc, że bez ojca wychowuje dzieciaki.

Więc jak widzicie każdy umiera,
bo życie przecież wieczne nie jest.
W życiu raz radość, raz smutek doskwiera,
iż każdy człowiek ma własny tupet

mroczna