Smak roku

O smaku się nie pisze bo trudno jest
opisać jego życie

Smak porównać można do wiosennego
śpiewu ptaków odganiających
powrót zimowych wraków

Do letnich dni w południe gorących
topiących powietrze od kurzu brudne

Do jesiennych kolorów, malujących
delikatnie symfonie tonów

Do zimowego chłodu,
ostrego jak sopel lodu

Czy słońca wstającego z rana
zapowiadającego nowe doznania

Czy zachodu promieni blasku
zamkniętych w burzy oklasków

Czy nocy czarnej z pełnią księżyca
rozświetlającą poświatę życia