''Zapach mądrości''

Ten zapach prastarych dzieł poetów...
Duch ,co pomiędzy palcami drżącej
dłoni się przemieszcza gdy wzruszona
nieśmiało przeglądam kolejne wersy
ukochanego dzieła.

Poczuć chcę te emocje ,gdy stemplował
ślady swoich czasów - nie raz!
Słony posmak łez upuszczonych niechcący,
radość wklejoną między słowy , by nadzieją
dla Nas była. Niech ten przekaz co rebusem
jest dla czytelnika -ujrzy światło dnia .
Puenta co uskrzydla strofy ,niech uczyni
lepszym - świat!

Nadzieja siłą swą - zaczaruje czas...
Czy wartością będzie wciąż ten sam zachwyt
nad ulotną chwilą ,która uleci...
Czy zdołam zyskać tę moc ,co czas nagle zatrzyma .
Czy odnajdę obraz malowany słowem
i odczytam jego przekaz.

Magia osnuta przeszłością odżyje...
Bezkres możliwości zasiany nagle w sercu
ozłoci blaskiem swym.
Łagodnie - na skrzydłach marzeń unosząc się
przekażę światu ten zapach mądrości
odkryty kiedyś ... przede mną .
Lekarstwo na szare tęsknoty spod klucza
uleci i odciśnie na duszy miłości piętno.