XCU XLII - Bezemnie

Ja
wymazane
papierem ściernym

Opadło w otchłań
centrum wszechświata

Tryb łączący
oderwał się od podmiotu


W Bezemnie

Emocje suną
bezwiednie płaszczyznami

Przemijają
w płynnej harmonii

Giną gdzieś
ciężkie i mocne łańcuchy

Mieni się w oddali
wiecznie wznoszący się śpiew
wolności


Xii

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2013-03-31 00:03
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Xii > wiersze >
Ccclaudia | 2014-01-18 00:45 |
Utwór wręcz namacalny, dobrze trafia w wyobraźnię. Nie jest tak do końca oczywisty, cała tajemniczość zamknięta w jednym wyrazie. Udany wiersz. pozdrawiam
Magdis | 2013-04-20 20:07 |
Ja myślę... (ale to Ci chyba napiszę w wiadomości prywatnej)
Xii | 2013-04-20 18:23 |
Cieszę się,że do Was przemawia. Pierwszy czytelnik wyraźnie go nie polubił (albo nie zrozumiał...albo jedno z drugim) ;)
Magdis | 2013-04-20 13:18 |
Czytając Twój wiersz widzę obraz tak wyraźny i tak precyzyjny, że aż sama w to nie wierzę.
ewita | 2013-03-31 10:25 |
a ja czytam i myślę ....i bardzo mi się podoba śpiew wolności...pięknie
Ziela | 2013-03-31 08:57 |
Nie aż tak złe ! 4+
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się