Matko

Matko głupich, nieszczęśliwych

Matko cudów, tych prawdziwych

Ostatnia umierasz,

Do końca zostajesz,

Umysł zakrywasz,

Otuchy dodajesz,


A jednak okrutne twe oblicze,

Gdy tylko Ty dostajesz zadanie,

Tych tłumów nie zlicze,

Co zgasło ich łkanie,

Bo wiara to jedno,

Drugie to działanie,

Wnet przeciwności zbledną,

Gdy dojdzie staranie,

A zbroja nadziei,

I ostrze działania,

W wojownika Cię zmieni,

Nie do pokonania.



Bo sama matka tylko jedno rodzi

Śmierć, która z bezczynnością w parze chodzi

33

TrzyTrzy