Ludzkie - nie obce (My, Cogitowcy)

Urodzeni w łez dostatku Niekochani
Odchodzimy z dniem przepychu Nieszczęśliwi
Raz nam było lżej na duszy - Powiernicy
Wcześniej serce ciężar wielki - Grzesznicy

Trzeba było nam niewoli by ją stracić
Trzeba było niewierności by uwierzyć
Trzeba było życia by śmierci spojrzeć w oczy
Doświadczeni - los nas nie oszczędził
I tak w niepewności - Zamyśleni
Trwać będziemy do ostatnich dni

I zakochani - będziemy dzielić się uczuciem
I szczęśliwi - cały świat wzniesiemy z radością

Po śmierci ...


DeCogito

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-04-05 20:37
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna DeCogito > < wiersze >
Cairena | 2013-04-07 19:14 |
Po śmierci, już nikt nie będzie cierpiał. Dobry wiersz.pozdrawiam
DeCogito | 2013-04-06 22:29 |
Dziękuję pięknie za wszystkie oceny. Nawet słowa krytyki mile widziane :)
supermassive | 2013-04-05 22:45 |
Bardzo uniwersalny przekaz. Piękne
Michi | 2013-04-05 21:09 |
Tak, zgadzam się z treścią tego utworu. Bardzo ludzki, humanistyczny.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się