Ludzkie - nie obce (My, Cogitowcy)
Urodzeni w łez dostatku Niekochani
Odchodzimy z dniem przepychu Nieszczęśliwi
Raz nam było lżej na duszy - Powiernicy
Wcześniej serce ciężar wielki - Grzesznicy
Trzeba było nam niewoli by ją stracić
Trzeba było niewierności by uwierzyć
Trzeba było życia by śmierci spojrzeć w oczy
Doświadczeni - los nas nie oszczędził
I tak w niepewności - Zamyśleni
Trwać będziemy do ostatnich dni
I zakochani - będziemy dzielić się uczuciem
I szczęśliwi - cały świat wzniesiemy z radością
Po śmierci ...
DeCogito
|