Zagubienie

Rozdarta w pół jak kartka marzeń,
faluję na wietrze łapanych zdarzeń,

szukam kierunku by wylądować,
a nie za winklem się ciągle chować,

twarz chcę pokazać i się otworzyć,
lecz umiem jedynie w miejscu krążyć,

jak sęp koczuję tak nad padliną,
karmiąc się przy tym tak słodką czerniną,

i wzdycham wciąż ciężko do serca swego,
jak modelki do ciuchów armaniego,

aż oddychać nie mogą w gorsecie ciasnym
a ja już nie mam miejsca w sercu własnym.

Salsa