ZBĘDNI

widziałam
bose szczęście
szło środkiem zimy
na smyczy
skulony przyjaciel z ogonem
ciągnęli na kółkach
przedarte wspomnienia

szli do Elizjum
ciasną ścieżką odpadków
dziobani wzrokiem
bez znieczulenia

jaki ciężar udźwignie pokora
wiedzą
w krańcowym akcie
niepotrzebni

Ewa Krzywka

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-04-06 10:29

Komentarz autora: Copyright by Ewa Krzywka - prawa autorskie i materialne zastrzeżone

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Conte | 2013-04-10 19:11 |

I komentarz mój zbędny tu jest...

Michal76 | 2013-04-09 15:25 |

Tak, bardzo przejmujący wiersz.

Pettrus | 2013-04-07 22:11 |

Słowa nie powiem ....w ciszy przejęty..

kazap57 | 2013-04-06 21:23 |

zbędni , niepotrzebni a żyją i odczuwają że są potrzebni

TrzyTrzy | 2013-04-06 11:25 |

melancholijny i piękny

roman | 2013-04-06 11:08 |

smutny wiersz, podoba mi się

ewita | 2013-04-06 10:47 |

bardzo przejmujący...nie mogę się uspokoić to również moje tematy...pięknie Ewo

Brak komentarzy