Inferius
Otuliła nas kołdra snu,
Wpatrzeni w siebie
Nie liczyliśmy czasu.
Nic nie było w stanie odwrócić
naszej uwagi od marzeń...
od naszej ideologii.
Twój dotyk pieścił moje ciało,
czułam się niczym Inferius.
Nie mogłam
uciec od Ciebie.
Nie chciałam...
Coś mistycznego ciągle trzymało mnie
przy Tobie.
Moje skrzydła napełnione miłością,
którą Cię darze w pełni jeszcze,
nie nauczyły się latać.
Strappo
|