Stojąc na krańcu słyszę gwary, śmiech, głosy i krzyki ludzkich wypowiedzi Ja jestem tu gdzie zmrok goni niebo a światła zapalają się żarząc niemiłosiernie wszystkie te dźwięki, obrazy parzą noc wbija mi ciernie śmiertelność zabiera mą każdą godzinę i tak stojąc na krańcu czekam aż zginę
Ccclaudia
