Martwe miasto

Utul mnie tą depresyjną jesienią.
Dziewczyno ucałuj me ciało chłodnym powietrzem.
Złap w ramiona złocistej nocy jesiennej.
Zabij tym smutkiem panującym nad zgorzkniałym miastem.
Dziewczyno, ależ tyś jest martwa.
Pozwól mi wejść w ten obcy świat.
Tu ludzie zabijają się co noc.
Pozwól mi wejść!
Dziewczyno.. to miasto już nie żyje, a ja razem z nim.
Leżę na Twoim sercu. Nie odejdę.
Masz mnie za zawsze, dziewczyno...!

Etien