Znaleźć swoje miejsce

Zsiniałe od udręki powieki
przestały mrugać
skrzypiące rzęsy nie falują
swą czernią.

Bez nakładania cieni
oczy w oprawie modnego
fioletu
patrzą zamglone w anemiczną szybę,
by dostrzec siebie.

W odbiciu szukam ukrytej
prawdy,
która poprowadzi mnie na
zielone łąki.

Na miękkim dywanie
utkanym z nadziei
odnajduję spokój.

Pogrążona we śnie nie boję się niczego.

Edyta

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-05-04 12:22

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Michal76 | 2013-05-13 16:37 |

Mogę się tylko zgodzić z moimi przedmówcami.

Magdis | 2013-05-04 19:02 |

danio ja tak uwielbiam to Twoje piękne słownictwo... Cudo:)

kazap57 | 2013-05-04 18:43 |

to bardzo trudne ale realne - niech sie spełni

ewita | 2013-05-04 16:45 |

bardzo lirycznie...bardzo pięknie napisane...trochę nadziei...

Conte | 2013-05-04 16:12 |

Kto szuka ten znajdzie...prędzej czy później. piękny i subtelny wiersz

Cairena | 2013-05-04 14:12 |

W nadziei zawsze odnajdujemu spokoj, gdyby nie ona,zycie byloby nie do zniesienia.Jakze ciezko zgodzic sie z losem.*pozdrawiam

morticia | 2013-05-04 12:55 |

miły w odbiorze, bardzo wizualny, trochę dałam się nabrać na Twoje fiolety, ale już jest dobrze...;)

Brak komentarzy