: Wirtualne mosty ''

Wirtualne mosty miedzy nami...
Łączą obce dusze zagubione
między wersami...
Błądzą po omacku ,czy odnajdą - co
nieumyślnie utracone...?

Przedziwna magia,
słowo do słowa biegnie i z uśmiechem
radość spija...
Smutek swój wylewasz gładko.
Tutaj nikt Cię nie dojrzy...
Segregujesz zdania,jednak żal
miedzy myślami iskrzy...

Chemia między nami , te same
lękliwe myśli, te same wzruszenia,
kolory wiosny, podobne zmartwień odpryski...
Siostro, co nerwowo zbierasz życia
dylematy - uchwyć dłoń,
co zrozumieniem wesprze.
Obrócimy żartem ciemne życia
zakręty...

Powiew świeży muśnie Twoje skronie.
Szept mój pewny zajaśnieje na Twym licu,
słońca błyskiem i błogim spokojem.
Ciepło wbiję w serce Twoje i od razu
zmyślnie - zanurzymy się w bajecznej
łące ...

Precz - zdepczemy smutki i czarną
dziurę przyćmi ,świeżość marzeń
naszych zachęcona mym pomysłem.
Ziścić może się, cokolwiek zechcę,bo
pomimo wszystko , sercem patrzę w
przyszłość .

Przyjaźń przytuli się chętnie ...
Pozbawimy się urojeń, co w
codziennych chwilach krzyczą.
Naradzimy się i z pompą - mosty
zbudujemy z myślą , by losy
podobne połączyć i uzdrowić chwile,
które w głowie nerwowo kreślą
znaki na czarną godzinę...