Zanim odejdę,
Spojrzę na mego życia przesłanie,
Na ból wyrządzony i mi dany,
Kłamstwo pierwsze i ostatnie Ci jeszcze wypomnę.
Zobaczę tych cierpiących,
Wyśmieję marzycieli w blasku chwil tonących,
Uśmiechnę się raz,
Raz pierwszy prawdziwie.
Dostrzegę w końcu sens istnienia,
Który umknął mi za życia.
Odlecę, szukając znikomego szczęścia.
Zostawię Ci wszystko, co kochasz.
Odejdę.
Idealny komentarz Conte, również tak uważam, jak są trudności, to trzeba je pokonywać a nie poddawać się. Conte, krótko ujmując, strzał z dziesiątkę :)
Strasznie smutny wiersz, życie bez celów życiowych, bez perspektyw na dalsze życie... To straszne. Wiersz jest napisany na prawdę pięknie i tak jak mam w swojej naturze, zmieniać jakieś słowa w głowie aby mi lepiej pasowało, to w tym przypadku jest idealnie, nic dodać nic ująć :)
