CUT XXIII - Pajęczy

Czuję
oddech odnóży
na granicy istnienia

Suną
dotykową impresją
z precyzją Arachne tkając
dreszcze

Splątały się
wielokrotności naszych
spojrzeń

Zagubieni
w sprzeczności odczuć
zadeklarowaliśmy
różnicę przynależności




Czuję
oddech odnóży
na granicy istnienia

Suną
dotykową impresją
ku gargantuicznym wymiarom

Tworząc
najtrwalsze z efemerycznych
splotów



Źrenice odprowadziły
cień kreatora

Uwolnione z uczuć


Xii

Średnia ocena: 10
Kategoria: Przyroda Data dodania 2013-05-29 13:34
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Xii > < wiersze >
Conte | 2013-05-30 20:29 |
Pajęczyna z której wyjść nie łatwo...
Pettrus | 2013-05-29 18:53 |
Trochę mnie zmroziłaś Xii.... ale wiersz świetny.
ewita | 2013-05-29 17:52 |
boję się pająków i Twój wiersz przywołał ten lęk...to znaczy , że jest świetny...wiersz oczywiście...mam ciarki na plecach..
Cairena | 2013-05-29 15:31 |
Twój wiersz jest piękny. Ma jakąś tajemniczą magię.*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się