Wierzę...

http:www.youtube.comwatch?v=LTDeNKWZ7s8


Tak bar­dzo pragnę wie­rzyć że
jest gdzieś ta­ka... kraina.
Gdzie życie się śmier­cią nie kończy
a... śmier­cią się roz­poczy­na.

Gdzie łąki się ciągną bez końca
bar­wny­mi kwiaty usłane.
Gdzie ra­dość na twarzach blis­kich
a łzy są wręcz... za­kaza­ne.

Tam... każdą zra­nioną duszę
Pan Bóg swym przy­tuli ra­mieniem.
Od­naj­dzie w nim spokój wie­czny
uchro­ni ją przed... cier­pieniem.

Że... no­ce są mniej sa­mot­ne
od tych... które dręczą mnie tu.
Tam sny jak mo­tyle są bar­wne
tu... łzy są początkiem do snu.

Że słońce tam wschodząc głaszcze
dusze... ciepłem pro­mieni.
I życie choć wie­czne po śmier­ci to
lżej­sze jest tam niż... na ziemi.


agniecha1383

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2013-06-02 13:48
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < agniecha1383 > < wiersze >
ewita | 2013-06-02 17:32 |
wiara daje siłę...ból musi boleć ...ale minie gdy czas nadziei nastanie...pięknie napisalaś
agniecha1383 | 2013-06-02 15:59 |
być może staram się pogodzić ze śmiercią kogoś bliskiego... stąd taki wiersz... być może.pozdrawiam
zrozpaczona | 2013-06-02 15:58 |
Smutny wiersz, czuć z niego ból i żal życia- myślę, że odnajdziesz szczęście, drzwi do tej krainy...
Przemek | 2013-06-02 13:55 |
Gdy szczęście zapuka, do bram monotonnej pustki !
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się