nauczyłaś mnie

Przechodzić koło kwiatów
I wspominać Twoją dłoń
Jakby wciąż było lato
Uśmiech ze wszystkich stron

Samotnie opierać się o szafę
Gdzie miałaś wiosenną sukienkę
Wspominać rzeczy zrobione razem
Otworzyć marzeń zamknięta butelkę

I nocą szukać wśród kasztanów
Odcienia Twoich oczu
Szczęścia kilku gramów
Porzuconych na uboczu

Przed pierwszym śniegiem zdążyć schować
Ciepłą rękawiczkę do orzechowej szuflady
Pamiętam jak biegłaś w niej do kościoła
Do Boga śpiesznie po szczęścia rady


Czasem nawet nie wiesz
Jak wiele mi z nich zostawiłaś
Dziś z uśmiechem siedzę na drzewie
Wiem że życie to krótka chwila



Doceniam

adim02