rozsypane puzzle

rozsypałam się na części
kształtem podobne do puzzli
odwróconych do spodu barwami
w głowie nic się nie mieści
a z wiekiem coraz trudniej
przedzierać się między cierniami

i kto mnie teraz poskleja
komu się będzie chciało
dopasowywać kawałki i kolory
dłuższą i szerszą wciąż mierzeję
fatum złośliwe usypało
tak by najlepiej nauczyć pokory

mętnym wzrokiem patrzę
w mrok wyciągam drżące dłonie
po omacku szukając pomocy
oby przyszła nim czas ślady zatrze
zanim serce wydzwoni koniec
rozsypana tak zostanę na zawsze

szybcia