Pomarańcze
Nie mam już pociechy
w linii horyzontu
ponad grzbietami lazurowych fal,
ni w falującym łagodnie
łanie zielonej trawy.
Po głowie chodzą mi
już tylko pomarańcze.
Ich zapach koi me zmysły zwierzęce...
Ich dotyk ogrzewa serce z lodu...
Tylko dusza się miota
pośród moich pomarańczowych snów.
Ach, precz rozumie!
Precz cały świecie,
skoro moje szczęście leży
wśród pomarańczy.
MadameRed
|