Pomarańcze

Nie mam już pociechy
w linii horyzontu
ponad grzbietami lazurowych fal,
ni w falującym łagodnie
łanie zielonej trawy.
Po głowie chodzą mi
już tylko pomarańcze.
Ich zapach koi me zmysły zwierzęce...
Ich dotyk ogrzewa serce z lodu...
Tylko dusza się miota
pośród moich pomarańczowych snów.
Ach, precz rozumie!
Precz cały świecie,
skoro moje szczęście leży
wśród pomarańczy.


MadameRed

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-06-11 12:36
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < MadameRed > < wiersze >
MadameRed | 2013-06-12 21:00 |
Dziękuję :-)
Conte | 2013-06-11 14:07 |
Kolor przepiękny...jak i wiersz
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się