smakuję powoli gdy

na wyciągniętej dłoni noc zapala światła
północ połączy nadzieje w liryczny splot
opowie małą historię wielkich światów
czuję ich barwy odległe o jedną łzę
jedno bicie serca

o świcie nastąpi wygaszenie


chybocze święte źródełko tu byłem wczoraj
teraz dawkuję marzenia kieliszkiem strumień płynie
bez żadnych komplikacji budzi się za murem
śni moje miejsce gdzie rozchodnik i mięta
nie składam oferty jeszcze pamiętam płonący ból

i koronkę do twojego uśmiechu

topor