Dom Win

Na dnie mrocznej ciemnicy
Czarna nicość
Czuję zapach minionych wydarzeń
Otulona umarłymi płatkami róż
Leży pośród bezimiennych kości
Zakryta płaszczem snu

Dawno zimne i sine usta smak gorzkiej łzy poznały
Spływającej z oczu pełnych cierpienia
Choć jeszcze niedawno życiem płonęły
Dotyk twej ręki obcy mi jest
Bo z daleka przybyłaś
Malutki ogień nad twym dołem zapalę

Dom pełen łez i cierpienia
Zniszczony został
Czyny przyszłości nie zostały uczynione
Dni wiele u swego zarania ciemnością się okryły
One przed przeznaczeniem uciekła
Świat z winami swoimi końca unika
Dla niej miejscem końca został

Anthem