jeśli potrafisz


twoje bose stopy
szukają ziemi moich dłoni

czekałam na tę chwilę
tak niemożliwą kiedyś

słońce kołysze przestrzeń
gorącego strumienia słów
bez tchu

weż myśl która krąży
niech mieni się

pozwól by łatwo zmieniło się
w nastrój
by bardziej być z tobą
niż z samą tylko

wypłynąć z rutyny
w której waży się ból
prawie przyjęty
i nie wracać do tego
co było

iść przed siebie
do przodu
niosąc tą całą subtelną strukturę

dokończ i pozwól siebie rozpocząć
od początku


Beti

Średnia ocena: 9
Kategoria: Miłosne Data dodania 2006-03-27 20:55
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Beti > < wiersze >
kolor | 2006-03-28 15:28 |
ostatni wers jest pięknš poezjš słow, takš klamrš która spina ozdobnie warkocz myœli, pozdrawiam:)
iskierka | 2006-03-28 14:52 |
Ĺťyczę Ci żeby wszystko się udało,żeby to była nie tylko nadzieja:)))
Beti | 2006-03-28 12:52 |
Iskierko dzięki, to jest studium pewnego okresu życia-może nie jest poukładany-ale daje nadzieję poprawy:))
iskierka | 2006-03-28 00:08 |
Œliczny:)"dokończ i pozwól siebie rozpoczšć od poczštku"-piekne słowa...Pozdrawiam:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się