Za życia

ileż to radości a smutku ile
w życiu tym marnym
i w pełnej sile
każdy chce sławy
pogoń za pieniędzmi
człowiek bez sumienia
prowadzi do nędzy
ileż to ludzi
chce swoją nienawiścią
zniszczyć świat
osobowością zawistną
chodzimy po ulicach
swych decyzji niepewni
w serca ruinach
zazdrośni i gniewni
patrzymy na piasek
tak blady i kruchy
tyle smutku w nas jest
potrzebujemy otuchy
opadają ręce
czasami bez powodu
obdarowujemy w podzięce
losami narodu

Klaudiaa