Coraz mocniej owijasz się w chustę
w której, pierś twoja się ukrywa.
Trzeba nam powiedzieć, dawniej te słowa,
co dzisiaj brzmią - spóźnione i puste!
Trzeba nam było spleść ręce uparte
i z zamkniętymi iść w słońce oczyma.
Dzisiaj te oczy mają być otwarte
Dzisiaj się warga w pół drogi zatrzyma
