NIEIDEALNI

Ciemność zła tak blisko nas.
Porażek raniące kolce.
Nienawiści istniejące piekło.
Tak wiele złych słów się rzekło.
Rzucanie w innych toporami pogardy.
Niekiedy chodzenie po trupach do celu.
Zapraszanie do siebie stróżów zła tak wielu.
To właśnie my nieidealni.

W grzechu pułapki nieustanne wpadanie
I w oceanie upadków pływanie
Czasami chamstwem ziewanie.
Podatni we wciągający wir kłótni
Nie zawsze radośni lecz czasami smutni.
Innych złym przykładem smarowanie.
Obdarzeni kłamstw wirusami.
Nie zawsze kierujący się odpowiednimi zasadami.
To Ziemski świat nieidealnych.

Niemożliwość zasmakowania pełnej doskonałości
I już od początku ubrani w szatę ułomności.
Często pełni jadu zazdrości.
Ciągłe zajadanie zakazanych owoców.
Niemożność usunięcia chwastów wad
Tak często odwiedzany egoizmu sad
Bo wszyscy to nieidealnych galaktyka
Nie tylko uszlachetniających dyscyplin praktyka.

Damian