NA LUZIE

Był sobie człowiek żyjący na luzie,
Chodzący po świecie w swobody bluzie.
Nie chciał myśleć o przyszłości
I nie lubił wchodzić w takich myśli ciemności.
Na swój sposób czuł się jak w niebie.
Jego mottem było życie o łatwym chlebie.

On starał się czerpać z życia całymi garściami
I zabijać zło i smutek przyjemności pięściami.
Przywiązywał wagę do tego co przyjemne,
Co dla wielu wydaje się zbędne.
Próbował radości słodyczy
I nie dawał się prowadzić jak pies na smyczy.

Poważnie życia nie brał,
Nie raz z losem o szczęście grał.
I chociaż ludzie czasami przeciwko niemu stali
I perfidnie z niego się śmiali,
To On i tak chodził własnymi ścieżkami
I nie przejmował się innych ustami.

Zawsze najpierw sobie ufajÄ…c
I na częste chamstwo rodzaju ludzkiego nie zważając
Słuchał najpierw własnego sumienia
Trzymając się za rękę korzyści ramienia,
Lecz innym starał się nie czynić zła
I nie dopuszczał aby toczyła się krzywdy gra.

Damian