droga przeznaczenia

Nie przepraszaj

Nie wysłuchamy do końca tego koncertu
Cisza - co była łobuziakiem jeszcze wczoraj
Dzisiaj - jest poważnym żołnierzem anarchii

Myśli kręcą , kręcą się w kółko
Jak w spirali
Jak w ślimaczej muszli strachu
Jak klątwa wydzierają duszę
Wbijają się jak pulsujący strachem mrok
Zanieczyszczają krew i panują nad umysłem

Nie przepraszaj

rozeszły się drogi przeznaczenia

kiedyś...
zaczną grać nowy koncert

W budowli serca
to co było
Zajmie wtedy głębokie solidne komnaty

chwilka