Noc spowita gwiazdami, a w niej człowiek,
Uwięzione myśli, dręczą go, żyć nie może,
Cierpienie wynikające z braku zrozumienia,
On chce, on pragnie, śmierci się poddania,
Nie widzi nic,oczów łzy po ciele oceanu,
Zło, dobro, nic, nadzieja też w udręczeniu,
I tylko on... tylko on umiera wewnętrznie,
Zabija się w sobie, lecz bezskutecznie.
