zabiera nam oddech
błękitny powiew końcówki lata
a w duszy wciąż wiosna ..
zupełnie na to nie zważa
jesień barwy już zbierać zaczyna
za chwilę wyleje na błonie
cóż z tego …
wiosna nie ustępuje
a zimą wszystko zgodnie
bielą otulimy
przy piecu siądziemy …
i się zgubimy
w wiosny wiecznym zachwycie
